از شب تا صبح بيداری
پا تی وی با چند تا دی وی دی
ولی لَشی لم دادی
شبو نميخوابی شبو نميخوابی
زندگيت مثل كاغذي خط خطيه
درگيره يه حسي لعنتي كه
تورو كلافه كرده

تو داری سخت میگیری ، تو راهه سختو میری
داري زخمي ميشی ، حتما سخت ميميری

سیگار و دود و تنهایی تو
چشاتو وا کن از این خوابه تنهایی پاشو
زمین خوردی حرف نزن زودی پاشو
نمیتونی به یاد بیاری ديگه خوبیاشو
چشاتو وا کن هنوز همونجایی
دنبال سیگارت میگردی بعد چاي لیوانی
دم پنجره میری خسته از این همه دیواری
نفس میکشی ؛ شک داری بیداری
تو که خوبی بگو گله داری از چی؟
يا در حال جنگی یا تو چار دیواری حبسی
داری میبازی تو به مقداری سختی
ولی این قدرم که تو میگی این زندگی سخت نیس

تو داری سخت میگیری ، تو راهه سختو میری
داری زخمی ميشی ، حتما سخت ميميری