من زورم رسید به جای خالیت
جات خالیه ولی، واسه تو جا نیس
مغزم زورش رسید به قلبم آخر
تو از در رفتی دیگه دری به روت وانیست
من زورم رسید به بوی عطری که میزدی
به هرچی جا گذاشتی پیشم
با اینکه عادی دیگه نیستم
تنهایی رو گلوم چاقو گذاشت دیشب
تنهایی بهترِ از با بعضیا بودن
خستم از آدمای الکی
از عشق و حس و دل دادن
تو فقط اکتِشو بلدی
دیگه حرفشو نزن، هیس
روشنه تکلیف تو با من
نشون داد زمان اینو خودش
قیچی ام عاشقه کاغذه ولی
خب وظیفشه برش
منظورمو تو نميفهمى
منظور همو نميفهميم
من زورم رسيد از خودم بكنمت آخر
هيچوقت يادم نميره كى كجا جا زد
من زورم رسيد به جاى خاليت

ولم كردى به حالم يه مدت گفتم كه چى فقط
بى انگيزه شدم جاى خاليت منو كشيد از برق
ولم كرديو تنهايى خونه نشينم كرد
حالا نوبت منه تماشا كن بشين عقب
يه كارى ميكنم اسممو كه ميشنوى
بفهمى به بختت لگد نه آتيش زدى
يه كارى ميكنم خونِ چشات بند نياد
من كينه اى اَم اره دارم برات
من زورم رسيد به جاى خاليت
ولي تو زورت نميرسه
من زورمو زدم تموم شه بچه بازيت
ولى تو شعورت نميرسه