میدونی ک ۳۰ رد نمیده !

پا میشم از سر جام
دورو ور و با نگام دید میزنم
میبینم یکی داره با نقاب،بازی میکنه
نقشی که اصلاً نمیخاد
طرفشم نمیان، میبینَنِش از دور
ترسیدن از اون
عقبشم از دووود پر شده
معلوم نی، چیه تو منظورش تو نمایش
تو رفت و آمدش
از سَر تا آخرش
یه داستان ک تهش،تماشاچی ولش
تنها با خودش
دورش افکارش
میریزه بِهَم اعصابش
مسخرس رفتارش
ک۳ خارش

رد میشم ازش
یکی، جلو ترم یه بند میده دستم
که وصله ب خودش و خاستاره ازم که دمبالش برم
اون راهی که بِ نظر خودش اصله
حق بش میدم
ولی بند شو وصل ب ستون میکنم
تا بگذره وقتش
زمان و وقفه ی بندش،بکنه،برداره سَهمِش
یه روزی
جایی ک امنه
بزار خوش باشه بَنده
میرم و یه ذره بعدش
میبینم چند نفر حلقه زدن دورش و دارن گوش میدن
پندش
سرم و میندازم پایین و رد میشم
صحنه پرت میشه سمته

نفر
بعدیی که افتاده جلوم
تلاش وا۳ کوپون و دمباله ی جور آینده ی روشن
ک خوب میشه کلاً همه چیز از دَم
فکراشم درهم
تصمیماشم هر لحظه با هم فرق
افتاده وسط و چرخیدن بَلَد نیست اصلاً طرف
داره میرینه فقط.
هدفاش ریز میشه هر از چندی ک میفهمه
نیست اصلاً در حَدّ
باید ببینی
چقدر ضعیف شده و
زِوارِ زندگیه زیبای زیادش
از دستش دَر.
از لجش زد شكست هر چی بود
عوضش کم،فکر میکنه ک نشه حالش بَد
خوب باز دمش گرم

عقبش

من

وایسادم و دارم باغی رو نگاه ک سوزوندن
کنارش وایسادن و دارن باهم حرف
۳دای سوختن برگا تو گوشم زد
درختی ک آتیش گرفته تَنَش و داره ازش اشک
تو چشمه همشون دودش رفت
افتاد روی خودشون آتیشش پخش
گرفت همه جا رو گُر
افتادم و پا شدم سریع و جام و
سمته ی مسیر تا جونم و نجات
جایی که ب خاک میرسم و آروم تر میشم
ولی دورم و نگاه
کله آدما
سوختن و
هوا کِدِر شده دیگه.

میگذره میره