این دنیا یه خوابه ، منتظرم بیدار شم
یه دشتِ سبز که تووش راه برم تا بی ‌حال شم
بغضامو قورت بدم و برات بخونم
آخ اگه بتونم اگه بتونم
این دنیا یه خوابه ، بیدارم کن بپرونم
از درد نباشه هیچی ، حتی یه کلوم هم
بیرونم خالی شه و پُر بشه درونم
آخ اگه بتونم اگه بتونم

کلِ من یه برکه بود ، که پُر شد از ماهیِ مُرده
قدم زد رو جمله هام و جا موند پسِ یه نقطه
شد یه تصویر که توو هیچ متنی نمیگُنجه
هی راه میرم با سرفه ، هی راه میرم با سرفه
این دنیا یه خوابه ، با هر ذره‌ ای که توشه
منم ول، معطل یه میِ نابی جور شه
پاهامون اسیره کفشِ ، کفش اسیره جاده‌ست
گوسفند اسیره خوابِ علف ، چوبون توو خوابه دمبش
این دنیا یه خوابه ، گرگ توو خوابه خوردن
پول توو خوابه دست ، اونکه بلد بود شمردن
ساز توو خوابه مطرب ، چرت میزد بی جرعت
خواب توو خوابِ مردن ، خواب تو خوابِ مردن

این دنیا یه خوابه ، منتظرم بیدار شم
یه دشتِ سبز که تووش راه برم
تا بی‌حال شم
بغضامو قورت بدم و برات بخونم
آخ اگه بتونم اگه بتونم

من زیرِ چین و چروکِ پیشونیم
یه شاهِ مرده توو قصره خونیم
من وارثِ خوابِ این جنونم
اندوهم با یه لبخند سوری
خوابِ من کابوسِ فردای سوخته‌ست
شعره امیدِ رو قبر یه گورکن
جون‌ کن جون ‌کندم جون کندن
زنده بمونه چه رویا چه دورتر
کلِ دیده هات یه خواب بود
وقتی میدزدید رویاتو سیاست
نه جنگِ اول نه صلحِ آخر
خاموشی رو یه ریتم کند ضرب
میکوبه توو سرم ضرب
ضرب میکوبه رو تنم
سوزن ولی هنوزم که بوش میاد
مسخ میشم رو بندِ وجودم
دم میگیرم دم
به هوای خوندن ، پَر میگیرم
رو بالِ پروازی که سوزروندن
بیداری یه خوابِ دیگه‌ست
توو خوابم دریا رو سوزوندن
خونِ توو رگهامو جوشوندن
مرزه دیدنامو پوشوندن
زنده ها همدستِ مرگن
چشای کور هم دستِ رنگن
شیشه‌ی شفافِ پنجره ها
پشتِ پرده همدست سنگن
قلبم میکوبه میگه
هنوزم میشه حرف زد
یه دست که تکونم میده
دره گوشم میگه برگرد
میگه برگرد ، میگه برگرد ، میگه برگرد

این دنیا یه خوابه ، منتظرم بیدار شم
یه دشتِ سبز که تووش راه برم تا بی ‌حال شم
بغضامو قورت بدم و برات بخونم
آخ اگه بتونم اگه بتونم
این دنیا یه خوابه ، بیدارم کن بپرونم
از درد نباشه هیچی ، حتی یه کلوم هم
بیرونم خالی شه و پُر بشه درونم
آخ اگه بتونم اگه بتونم