يه حوض کوچيک وسط حياط پشتي
يه پيرمرد که دلش با سيگار خوش ني
يه پسر کوچولو تو عالم خودشه
دوست داره بره روزا و سريع گنده شه
پيرمرد ميگه علي، کاش بزرگ نشي هيچوقت
دنياي آدم بزرگا فرق داره با تو
اگه نباشي ميگيره يکي ديگه جاتو اينجا
توقع از آدما يه انتظار بي‌جاست
واسه موشه نميجنگن ديگه داداشاي نينجا
اينجا ميشه دماغا کوچيکو دروغا بزرگتر
ساختمون‌ها بزرگ و آدما کوچيکتر
شانس نميزنه در خونتونو هيچوقت
هرچي بزرگتر ميشي تنهاتر ميشي
عين قهوه ها تلخِ تلخ ميشي سردِ سرد ميشي
کام‌هاتو سنگين‌تر بگير
يه روزي عاشق هم ميشي
دست تو دستش اونو محکم‌تر بگير
هرچي که بزرگتر ميشي کوچيکتر ميشي
الان شلوغي اون روزا ساکت‌تر ميشي
وقتي ميبيني هيشکي نمونده
مامان خيلي وقته که عمرشو بافته
بابا زير خاک يه خونه‌ي ويلايي ساخته
دنيا همينه

اينارو نميفهمي الآن
اينارو نميفهمي الآن
وقتي گذاشتي زندگيتو همه‌چي‌تو حراج
وقتي هرچي خواستي خدا بهت نداد
وقتي جز حسرت اينجا هيشکي بهت پا نداد
نفهميدن بهتر از فهميدنه برات

روبه‌روم نشسته به بهمن تو دستش
ميگيره کام‌ها رو سنگين‌تر از قبل
ميگه دنيا همه چيمو گرفت
منم تبديل شدم به يکي سنگدل‌تر از قبل
روزا ميگذشتن
علي قد ميکشيد بابا سيگار مامان درد
هميشه از خودم اسطوره ميساختم
فکر برد بودم اما همش ميباختم
جاي جيبام پشت لبم سبز ميشد
نصيحتا داشتش حوصلمو سر ميبرد
هرکاري ميکردم دردسر ميشد
تا اينکه قلبم زخمي شد..
شکوندنو يادم ندادن
نگفتن نشکوني ميشکوننت
دليل سنگ بودن الانم زيادي نرم بودنه
واسه همين تنهام مثه شهر تو شبت
از ههمه جا طرد
عين ميت‌ها سرد
يه عدد که نميشم با هيچي جمع
همه پي خودشون بودن
اما من خودمم ميپيچيدم
حرفامول ميگيري نه
آدما لالت ميکنن ميگن ساکتي پس چرا
دوست دارم برگردم به بچگيام اما يه صدايي بهم ميگه بچگي پر

اينارو نميفهمي الآن
اينارو نميفهمي الآن
وقتي گذاشتي زندگيتو همه‌چي‌تو حراج
وقتي هرچي خواستي خدا بهت نداد
وقتي جز حسرت اينجا هيشکي بهت پا نداد
نفهميدن بهتر از فهميدنه برات