بارون میباره ولی من خیس نمیشم
قطره هاش میریزن رو چرک نویسم
تو رفتی من از درد میپیچم
اینم میکشم هه شاید گیج شم
نفهمم کجام ، نفهمم چی میخوام
نفهمم چرا دوستام میرن دیگه نمیان
نبینم خاکستریست رنگ شهرم
من تو روزا میمیرم و زنده میشم هر شب
بارون میباره اونم چجوری
حیف که نیستی ببینی خیلی دوری
کاش که میموندی پیشم ، کاش که بودی
دموکرات چی هیچی نیس زوری
اینم یاد میگیرم میشم سخت تر
ته راهو نمیبینی چون از اول بستس
نگام به پایین به زیردستم
کلمات میشه کمرنگتر بعدم محو

درو نبند با من بمون
خیلی تنهام برام بخون
قصه ی وقتی رو بچه بودم
میگفتی همه بدیا دروغن

میکشه دستمو میکشه رو زمین
ناامیدی یه غوله نه از جنس خمیر
باور کن از وقتی دنیا به نام شر شد
من تو سایه ی شهر موندم کارم شد تفکر
سنگینی تنم پام کشید
طعم تلخ آسفالتو کفشام چشید
ببار بذار بشه دیدم مختل
شاید اینجوری ببینم با خوشبختی اختم
رضا کی میای اینو یادم نمیره
مگه میشه یه احساس انقد راحت بمیره
یه حسی از درونم میگه بازم بگیرش
ولی اون داره با آینده میره
من اینجا توم میسوزه بیرون روشن
حرفای بقیه تو گوشم مبهم
اینم یاد میگیرم میشم محکم
مامان اون درو نبند لطفاً

درو نبند با من بمون
خیلی تنهام برام بخون
قصه ی وقتی رو بچه بودم
میگفتی همه بدیا دروغن