انگار توی تاریکی گم شدم
از تو سوراخ گوشم میرم تو جُمجُمَم
کلمه هارو کنار، میزنم میشینم کنار مغز پشت دریچه ی چشام
همینجوری هِد میزنم، پا میکوبم ا َه
فک کنم یه عصب و زیر ِ پام کشتم
کسی جلو دارم نی همه میخوان اعدام شم
پشتمم هیچکی نی شاید خارپشتم
تلفن زنگ میخوره ، وِلِش
خیلی گذشته از اون روزا که یکی واسه تو تنگ میشده دِلِش
حتما ً اشتباه گرفته ، کاش این بچه ی همسایه قطع میشد حِق حِقش
صدای ِ گریش رو مخمه ، گذشته تو مخمه
خشاب ِ مسکن خالیه ، نور ِ الا نور ِ عالیه
پیپ پیک پیپ ، پیپ پیک تگری، پیپ پیک سردرد
پیپ پیک غم، پیپ پیک خطری،
نمیتونم راه برم روی خط ، دهنمم میده بوی بد
گیجم، باز پیپ پیک پیپ پیک
مخ ریپ زد ، همه چیو دو تا میبینم،
نمیدونم کی اصلیه کی فِیک، باز پیپ پیک، پیپ پیک
رینگ رینگ، تلفن ِ باز ا َه وِلِلِش
لابد اداره ی آماره میخواد ببینه اگه مردم روی اسمم خط بکشه
برو همین الان از ته بکشش
هِی با تو ام ، پلکاتو بستی چرا؟ منم میخوام ببینم بن، پاشو پاشو
لش نکن میدونم حالت خوش نی ولی، تکون بده اون تنه آشو لاشو
تلو تلو میخوری، دیوارا تنه میزنن بهت، میخوری زمین، همه میخندن بِت
اهمیت نمیدی، پامیشی راه میری،
میری یه گوشه که کِسی نباشه میری تو فکر، به گا میری
منم میشینم تو سرت دود میکنم این پیپ ِ لعنتی و بعد
با خاطره های لخته شده رو مغزت سرگرم میشم و زخماشو میکنم حال میده
میدونی که؟!!
خون میپیچه تو سرت جوش میاری بعد عین ِ دیوونه ها میخونی شعر
چشات داغ میکنن و صدات میلرزه، زمین و گاز میزنی، مشت میکوبی بِش
هر سری تو فکرشی یه گند میزنی، یا زمین میخوری، یا دستتو میبُری
یا میری تو در و دیوار و کابینت، فلفل ِ سیاهم که گاییدت
میزنی به غذا بغضاتو قورت میدی، به خودت زور میگی
بعضی وقتا فک میکنی روح دیدی تو خونه
چراغ و روشن میکنی چیزی نی، ولی جَو هنوز سنگینه
ترس داری تو دلت، بیخواب میشی، پیپ پُر میشه توتونش
میکشی تا سرگیجه بگیری، بخوابی، شبو رد کنی، باز صبح میشه
منتظری، مثه همه اون صبحاا ، مثه همه اون صبحا..
جدیدا ً خواب که میبینی شک داری که شاید زندگی ِ اصلی تو خواب باشه
نه واسه فیلم ِ "inception" ،چون دو روز پیشت گنگ ِ تو ذهنت و خوابات
خیلی طبیعیترن اَ بیداریات، حقیقیترن اَ بیداریات، میخوابی باز
پلک رو پلک میزاری یه آبشار ِ سیاه میاد روت
کی بات بود؟ کی بات هست؟ مهم نیس! تو تنهایی همیشه. .
نافتو با تنهایی بُریدن،
"امیدوارم به هرچی میخوای برسی" ،
هر سال اینو میگن، سرکاری و بی ربط
نمیدونن تو اوج ِ سرمایی و بی قلب
اونی که میتپه تو سینت ، دستگاه ِ پمپاژ ِ خونِته نه عاشق میشه، نه دیگه میشکنه الکی، راس میگن همه با یه نیشخند ِ چَپَکی
چی میخوای تو وسط ِ این همه عوضی
عددای ِ گوشیت همه جفت و جور میشن
یازده و یازده ، سه تا دو، سه تا چهار، سه تا پنج، سه تا سه
"11:11 ، 2:22 ، 4:44 ، 5:55 ، 3:33"
حس ِ عجیبی ِ ، ناخواسته اومدی،
ولی حالا که توشی پَه کارتو بکن،
چه با شک چه با فکر، منم میرینم تو مغزت
چون تو جُمجُمت سرویس ِ بهداشتی نبود
ازین به بعد خودت نباش! برو تو نقشت یکم احساس شی عمو. .