بدهکارتم دنیا اگه مردی بیا بگیر
ازم مونده یه مشت عکس سیاه سفید
یه مقداری خون ، چشمام وصله هنوز به چشمای اون
یه احساس خوب
دورم همه چیزا عادی شدن
یه سری فنچ که خودشونو لات میدونن
هر شب چند تا قرص و با اب میخورن
هد میزنن و هی می کشن و حال میکنن
اما کار من با تو یه شب تا صبح
وقت می بره روی تخت تو اتاقم
تو یا من ، کی قوی تره
داد بزن ممد رضا تنهایی حریفمه
من به هر چی میخوام میرسم
شوتم گل نمیشه اما ریوانت که میشه کرد
هر کی میزنه میخوره یه روزم
پس میبینمت همه راه ها بسته نیست
همه ی راه ها بسته نیست
هر کی میزنه میخوره یه روزم
پس میبینمت همه راه ها بسته نیست
بدهکار نوزده سال تنهایی ام واسه مرد شدن
واسه اونایی که خواستن شرم و کم کنن
واسه اونایی که سگ خورن
اما طرف حساب من تو نیستی ، مردمن
یه عمره خیلی میترسم از خودم
با همه بد شدم

بدهکار چشایی ام که باز خوابیدن و کم کم دارن با کور شدن اشنا میشن
زندگیه حلال و حروم و کشتن
باکرگی قبل ازدواج مرد
ملوان زبل تا میتونست از جیب منو تو اسفناج خورد ، اسکناس برد
بی ناموسی افتخار شد ، بهم اعتماد کن با بقیه فرق دارم ،
بزن به حساب مابقی حرفامم
من عاشق واقعیتم تو هم اگه مثل من عاشقی نترس
بدهکار مهربونی قلب یه زنم
که از بچگی صدام کرده پسرم
بدهکار یه مرد که خود عشقه
بدهکار خودش و چروک دور چشمش
بدهکار خدام، سلامتیش مال من دلش مال
شما یه احساس جداست رابطه ی من با اون
قفل بهم دستامون این اشکالش کجاست
بدهکار کفنی ام که میپیچن دورم
خندتون و با چشمام میبینم خودم
بدهکار دستایی ام که منو غسل میدن
بدهکار یه خونه ی نقلی ام از جنس خواب
بدهکار یه مشت گل که از روس سنگ قبرم خشک میشن
بدهکار خیلی هام
اونایی که بی خبر رفتن و معلوم نیست کی میان