تهران شده شهر موشا
دیگه آویز نمیشه حرف به گوشا
همه میبینن همدیگرو نمه گوشتالو
همه دنبال مرگن بعد نوشدارو
تهران شده پاتایا، شهره فرنگ ، به چه قشنگ
با دافا شبو روز میشینه یه هوای سنگین روش
میده جون بدی ترکای غمگین گوش توش
شده دغدغه لیمبو لامبو
میشه روشن خونه ها با فیلمو لامپو
یکی یه جا اَ پرخوری کشته میشد
یه جا علنن شده بود گشنگی مد
یکی یجا اَ خیانت باز بو میبره
یکی جایزه واسه پسره راستگو میخره
یکی باز واسه جای خواب داستان داشت
پی بهونه که بکنن بازداشتگاش

میگی ، واسه فردا هیچ حسی نیس
رست این پیس اعصاب معصاب
نیس شنیدن این حرفا بعید
وقتی میپاشن رو مغزا اسید
دیگه نداره حتی حال ناله مرغ سحر
میشی پاییزی تا برسه گل به ثمر
تو هرچیو فهمیدی از من ببرو بذارو واسه بعد
غصه هارو لبخند بزن

بازی تازه شروع شده
حالا آخرشو نیگا
بهم بگو پدر رپ فارس
چون مادرشو میگام
نیستم اَ اینا ک اَ نا امیدی مینالن
راه درازه ولی یه تنه تا تهشو میام
میاد با پول ددی ناب براتون
ماها رفیقامون نابتر اَ تابتر تون
با صدامون دم میکنه شاهرگتون
حقیقتارو میگیم در میاره شاخ سرتون
باز پرتون میریزه مثه ما دوس داری باشی
ولی هنوزم لاکار دوستاتی داشی
هرکی بالاتره،میگی از دوستاشی حاجی
داری واس ما نی واس مامی لوس بازی حاجی
اینجا کسی نمیزنه بوس به دستت
تو ، در نرفته سوخته مغزت
اینجا رسمش همینه
مثه رگبار حرفام ، بپا رو مخت ترکش نشینه

واسه فردا هیچ حسی نیس
رست این پیس اعصاب معصاب
نیس شنیدن این حرفا بعید
وقتی میپاشن رو مغزا اسید
دیگه نداره حتی حال ناله مرغ سحر
میشی پاییزی تا برسه گل به ثمر
تو هرچیو فهمیدی از من ببرو بذارو واسه بعد
غصه هارو لبخند بزن

واسه فردا هیچ حسی نیس
رست این پیس اعصاب معصاب
نیس شنیدن این حرفا بعید
وقتی میپاشن رو مغزا اسید
دیگه نداره حتی حال ناله مرغ سحر
میشی پاییزی تا برسه گل به ثمر
تو هرچیو فهمیدی از من ببرو بذارو واسه بعد
غصه هارو لبخند بزن