سر پایینه تند یه گوشه خیابون
یه خنده ی خشک رو لب
توی این رپ لعنتی
همه یا استعدادن یا اسطورن
من یه آدم عادیم که
فقط میخواد جیباش بشه پر پول تر
عاشق تند خوندم عدد بعده فرمولم
اهلی بشو نیستم ولی هر رو
میشه اخلاق سگم بیشتر
از رو نمیرم هر سری که میخورم زمین
سری بعد از جا پا میشم پررو تر
رک گو تر و عوضی تر از اونم که بخوام الگو شم
همه حرفام درستن حتی وقتایی که میگم دروغ
توی این شهر شلوغ من تنها ترم از سکوت
یه رو این آشغالا رو جمع میکنم از رپ
بهم بگن سوپور
باس بره تو گوش صدام
تا پاره بشه پرده مغزت آماده شه
حرفه بشه زاییده
فکر همه چی پاک شه از ذهن
از صفر دوباره بکنی شروع

سر پایین انقد نگو فرق داری هه
نده جو حاجی سر پایین انقد نگو حق داری
تو به خودتم شک داری
سر پایین انقد نگو فرق داری
نده جو حاجی سر پایین انقد نگو حق داری
تو به خودتم شک داری

واسه من همون روز اول روشن بود مسیرم
حقیقت از که وقتی فهمیدم ، فهمیدم
به همه بد بینم ندارم تقصیر
اگه حرفام کسیو گزیدن
کبری ست تصمیمم
انگار شده خرداد درس پس میدم
میخونم نگاه تو خیره به زمین
تو فکری من بهش میگم تزیین
شما تو خالی تر از طبلین
فقط جوین ژست متفکر شعر بی معنی
تو راه ما شک نی
عددی نیستین بخواین سد شین
هنرمند نیستین هنرپیشه این نقشین
همه تون آلت دستین
از خودتون ندارین حرفی
هر چی میگن چشم هه
اینکه اسمش رپ نیس

انقد نگو فرق داری هه
نده جو حاجی سر پایین انقد نگو حق داری
تو به خودتم شک داری
سر پایین انقد نگو فرق داری
نده جو حاجی سر پایین انقد نگو حق داری
تو به خودتم شک