صبح بخیر تهرانها ها هازد زد زد بازی
لبات توپول و داغن
امشب برام فوق العاده ان
به من این قول رو دادن
بعد از اونا بیان شوت تو دامن
عزیزم دیگه شب آخره
لب آخره میخوام از اون تن لاغرت
ادعا و كركترت كه من بی تو
مثل یه گلوله ام بی كلت
پاشو لیوانتو بگیر دستتو بگو چین چین
دوتایی باهم یه كم گیج شیم
بیفتیم بغل هم
مثل اون شب دفعه اول هم
انگشتام بره هر ورت لم
گرم ، صاف ، بدنت نرم این شبا نریخته مثل شن و ماسه
كاش این ساعتا یهو وایسه
دوست دارم دوست داری دوست داری منو
میخوام نگه داریم با لوس بازی همو
باید بالت وا شه
فقط هر جا هستی اینو یادت باشه
زمین صافه عزیزم
گرد و كوچیك مثل نافت عزیزم
پس نگو دیگه خداحافظ عزیزم
سیجل ، تو واسه همیشه ست

میدونم زمین صافه
میدونم باید برم
میرسیم آخر به هم
من و تو
عزیزم بذار برم
میرسیم یه جا بهم
میخوابیم كنار هم
من و تو من و تو
هر جا برم با هركی برم
توی فكرم منو تو

میدونم زمین صافه
زمین صافه عزیزم
میدونم زمین صافه
صاف تر از من با تو
میدونم زمین صافه
زمین صافه عزیزم
میدونم زمین صافه
صاف تر از من با تو
همین جا بیا گم بشیم
كنارم تا صبح بشین
از این جا با من با هم با موج بریم

دادم بهت من جای سرمای قلبمو
دستات نداره گرمای قبلاو
ولی من آخه هر كاری كردم تو
باور نكنی حرفای بقیه رو
خوشحال ترین دختر دنیا شی
بیای تو دنیام گم باشی
هر جا باشم تو هم باشی
اینقد همه چیت خوبه طوری كه اینگاری اصلا منتاژی
چون تا این لحظه ندیدم هیچكی مثل تو
مزه نمیده بهم هیچی مثل تو
بیا بریم دم ساحل توی غروب راه
بعدشم باید ببرمت فرودگاه
برنامه ی خدافظی با دوتا بوسه
میریو تو فكرم فقط این 9 تا روزه
ولی حیف پا نمیشم دیگه صبح با بوست
الان دوری ازم و بینمون اقیانوسه

پز بهت بدم پز به من دادی
حالا خوشگل با هم لخت و تنهاییم
میگی مشكل با من پشت سر داری
دنیا دنبالمون ما دزده دریایی
ولی دپ ما عین جانی
چون كه هیچ جای دنیا عین ما نی
و بین ما اینا همه وكیلو دكترن
نمیدونن چیه توی جزیره گم شدن
صبح لخت من و تو كنار ساحل
شب شیك برا اپرای واگنر
بپریم بالا
توی این سن بهترین جاها
عشق كردیم ماها
ته دریا پری دریایی
دم ابرا رفتیم هر جایی
اون بالا با یه قالیچه
داد زدیم زمین صافه گالیله

چرا رفتم؟ چرا رفتم من؟
چرا رفتم؟ چرا رفتم من؟
اگه بگی نه نمیگم میمیرم
عكساتو میشینم یكی یكی میبینم
اگه بگی نه نمیگم میمیرم
تنها نباشیم با هم باشیم

اوه مشكلا یكی دو تا نیست
باید ببرمت این هفت باز چقیو پاریس
سالوادور روبانای كادوتو
میكنم برات مثل رمانای پائولو
كوئلو برات یكی خریدم
فكر نكن ددیتم
نه اون نه شكل بقیم
روزا قدیمی تر
من یكی جدیدم
یكی یكیشون یاد دادم تا جدی نگیرم
نگرانیم میگی داستانامون لو میره یهو
ملو افتادیم جلو شومینه ولو
بریم یه جا كه خیابون و پیاده رو كم
چشا ریز آفتابش زیادی روشن
كاش وقت وایسه همیشه بغل من باشی
قاببمون كنن عین اثر نقاشی
جریان امروز خبر فرداییم
وسط دریا دوتا صدف دریایی
موجا رد میشن از رو ماها
خوابیدیم و نگاها به ابرو بالا
نه نمیریم از رو ماها
صورتو كج میكنی میدی ابرو بالا
كاشكی همیشه بمونی تو دنیای من
كه تو ساحلش دنبالتم
میدوئیدم دنبال هم
شنو وردار رو هوا یه مشت بریز
ما رو ساحل بقیه پشت میزبا یه خودنویس

میدونم زمین صافه
زمین صافه عزیزم
میدونم زمین صافه
صاف تر از من با تو
میدونم زمین صافه
زمین صافه عزیزم
میدونم زمین صافه
صاف تر از من با تو
همین جا بیا گم بشیم
كنارم تا صبح بشین
از این جا با من با هم با موج بریم

تنها نباشیم با هم باشیمزمین صافه
تنها نباشیم با هم باشیمزد بازی
همینه آره همینه آره همینه آره همینه آره
همینه آره همینه آره همینه آره
همینه آرزوم